Τα βότανα είναι το πολύτιμο φαρμακείο που υπάρχει στη φύση. Τα φάρμακα στηρίζονται στα βότανα και στα αποστάγματά τους, για αιώνες. Οι πρώτοι λαοί που έκαναν χρήση βοτάνων ήταν οι Σουμέριοι και οι Αιγύπτιοι. Η ιατρική επιστήμη ξεκινά από την Αίγυπτο. Αργότερα στην Ελλάδα, ο Ιπποκράτης δοκίμασε τις ιδιότητες των φυτών και με τις θεραπείες του αναγνωρίστηκε ως "πατέρας της Ιατρικής". Η θεραπευτική τους επίδραση στον οργανισμό τα κάνει να χρησιμοποιούνται συχνά στις βιομηχανίες καλυντικών και στην ομοιοπαθητική.
Με τα βότανα παρασκευάζονται φαρμακευτικά ροφήματα, όπου άλλα φυτά βράζονται και άλλα μουσκεύονται. Οι συνηθέστεροι τρόποι για την παρασκευή ενός φαρμακευτικού ροφήματος είναι το αφέψημα και το έγχυμα. Το αφέψημα αφορά σκληρά τμήματα φυτών, όπως ρίζες, φλούδες και σπόρους, όπου τα τμήματα αυτά βράζονται σε νερό. Το έγχυμα αφορά τα ευαίσθητα μέρη των φυτών, δηλαδή λουλούδια και φύλλα, όπου τα φυτά μουσκεύονται σε βραστό νερό.
Πολλά βότανα μπορεί να δημιουργήσουν παρενέργειες, για αυτό πρέπει να λαμβάνονται προσεκτικά. Κάποια βότανα πρέπει να αποφεύγονται από συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων, όπως τις εγκύους.
Η αγκινάρα είναι ένα φαρμακευτικό φυτό, ισχυρά αντιοξειδωτικό, χάρη στην κυναρίνη που περιέχει. Έχει χαρακτηριστικά πικρή γεύση, όμως έχει την ικανότητα να μειώνει τη χοληστερίνη και να αποτοξινώνει το συκώτι.
Η αγριάδα είναι ένα φυσικό αντιβιοτικό και μαλακτικό. Είναι διουρητική και χρησιμοποιείται για τις πέτρες των νεφρών, αλλά και για την κυστίτιδα και την ουρηθρίτιδα.
Η αχιλαία είναι τονωτικό βότανο για τον οργανισμό και αντιπυρετικό φάρμακο για το δυνατό πυρετό. Επίσης, συνίσταται σε νευρικές γαστροπάθειες, γιατί χαλαρώνει τις λείες μυϊκές ίνες.
Η αψιθιά είναι τονωτική και ανοίγει την όρεξη. Θεωρείται φάρμακο για τη διάρροια και τους στομαχικούς πόνους και ένα από τα καλύτερα τονωτικά για την ανεπάρκεια του ήπατος.